Dit is een klein stukje van mijn kruisje!♥

Een kinderdroom die uitkwam

Afgelopen weekend ging ik naar het Circus! En niet zomaar het circus, nee, ik ging naar Cirque du Soleil. Het was een kinderdroom die uit kwam. Werkelijk waar. Meerdere traantjes vloeiden over mijn wangen. En dat gold niet alleen voor mij.. maar volgens mij ook voor paps!

De magie van vroeger

In 2006 gingen mijn ouders naar het circus. Zij gingen naar Cirque du Soleil, Alegria en namen een dvd box mee terug naar huis! Als kind was ik verzot op die box! En op het circus.

Meerdere acts werden geimiteerd, hoepels passeerden de reveu. Altijd een met glitter en gifstof. Die ging dan wel eens kapot en dan had je heel de vloer onder de vloeistof liggen. Vond mams altijd leuk!

De hoepelact was dus mijn favoriet!

De belofte

Goed, Cirque du Soleil. Ik was er verzot op. Als 7 jarig meisje deed ik niets anders dan dromen van een eigen podium. Mijn leven bestond uit optredens geven en na de introductie van het circus bestond mijn leven uit het circus.

Mijn ouders beloofden mij en mijn broertje dat wanneer Cirque du Soleil weer in Nederland zou komen, wij opnieuw heen zouden gaan. Rut (zo noem ik mijn broertje) en ik mochten dan mee. Wat een droom!! Die afspraak vergat ik niet!

Totdat ze in 2012 in Nederland kwamen..

Cirque du soleil kwam in 2012 opnieuw met een grote show naar Nederland. In plaats van tickets te kopen voor Cirque du Soleil besloten mijn ouders een punt achter hun relatie te zetten. Zij gingen scheiden. One way ticket home (leuk nummer). Voor mij, de horror. Het was, op zijn zachts gezegd, geen leuke periode. Voor niemand niet.

In het begin kent zo'n situatie alleen maar verliezers. Voor ieder betrokken individu valt een deel van het veilig thuis uit elkaar en zowel met -als zonder elkaar zul je een gezin opnieuw moeten uitvinden. Dat geldt voor iedereen. Voor ons dus ook. Rut en ik waren destijds nog kind.

Ieder huisje heeft zijn kruisje

De scheiding van mijn ouders is onderdeel van mijn kruisje. Daar schreef ik de vorige keer over. Ieder huisje heeft zijn kruisje.

Het is belangrijk om jou kruisje te kennen, te leren kennen en te accepteren. Daardoor kun je leren verwerken, rouwen, praten en vergeven. Dat is belangrijk want het haalt een grote last van je schouders!

Dat helpt mee binnen je hormonale systeem. Stress is écht een boosdoener. En de verbinding met je gevoels- en binnenwereld verliezen ook! Dat creëert stress én tevens een leeg/ doelloos leven. Dat wil je niet. Écht niet. Hoe je gedachtes dan kunnen razen... onvoorstelbaar.

Afgelopen weekend was daarom ook erg bijzonder! Want, door aan de slag te zijn gegaan met mijn kruisje kon ik mij helemaal verbinden met dat meisje dat zo graag naar het circus wilde.

Het meisje dat naar het circus wilde

Die was afgelopen zaterdag he le maal in d'r sas! En precies dat kind, is het kind dat jaren lang gestruggeld heeft met de vraag of zij zichzelf wel kon zijn. Want dat kind is namelijk super sensitief, hoort alles, ziet alles, voelt alles, maar zegt niks.

Zij is het meisje met de rijke binnenwereld. Zij is het meisje met de knotjes.

Voor het eerst zat ik in één ruimte en kon ik écht ten volle ervaren hoe mooi en krachtig het was en is om zo sensitief te zijn. Hoe vol bewondering ik alles kon zien en ervaren. De kostuums, de gezichten, de make up, de sierlijke maar ook krachtige bewegingen, de zachtheid, het toneelspel, de muziek, de klanken van de stem van de zangeres. Alles klopte. Het was hartvervullend. Tevens was het hét moment waarop ik écht ten volle besloot. Sensitiviteit is een kracht, die wil ik nooit meer kwijt.

Ik houd van dat meisje! En gelukkig houd zij inmiddels ook weer van mij. Steeds een beetje meer ♥.

De act die ik, tot lachends aan toe van mijn broertje, als kind imiteerde! En nu weer ga immiteren. Ik krijg nog steeds kippenvel.